Opeens voelt de tuin anders aan. Het licht is anders, de geuren zijn anders en de geluiden zijn anders. Het najaar nadert.

Er zijn weer besjes,

paddenstoelen

en herfstdraden.
Een paar dagen geleden las ik dat de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu het gebruik van chemische gewasbeschermingsmiddelen voor privé tuinen wil verbieden. Een producent van gewasbeschermingsmiddelen waarschuwde daarop dat het straks heel moeilijk voor particulieren wordt om de wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in hun tuin binnen de perken te houden. Die chemische middelen zijn volgens hen nodig voor 'effectieve beheersing' van al het ongedierte in de tuin.
Bizar. En een beetje overdreven. Een ‘wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in de tuin’? Dat is toch natuur? Moet je de natuur beperken en beheersen? Dat kan de natuur toch zelf wel regelen? Zolang wij de balans niet verstoren door het gebruik van chemische (bestrijding)middelen.
Er zijn zoveel andere manieren om slakken van je dierbare planten af te houden.
Ik heb er een grappig boekje over: '50 Ways to Kill a Slug'.
Ikzelf laat ze meestal gewoon met rust. En als ze in de weg lopen, dan verhuis ik ze naar de composthoop.