|
H. begrijpt niet waarom ik altijd beestjes op de foto zet.  Vogels en kikkers vindt hij best leuk.  Maar slakken en spinnen ziet hij liever niet.  Vliegen vindt hij ronduit vies.  Ik bewonder alle beestjes. Vroeger vocht ik nog tegen slakken en ging ik de strijd aan met bladluis. Nu niet meer. 
6 Reacties
Het is weer eens tijd om te vertellen over mijn favoriete onderwerp: compost.  Zoek de verschillen. Links: compost die je in de winkel koopt of gratis afhaalt tijdens de Landelijke Compost Dag is mooi zwart zonder ongerechtigheden. Rechts: zelfgemaakte compost van groente- fruit- en tuinafval.  Het grote verschil: zelfgemaakte compost beweegt! Het wemelt van de wormen en pissebedden. Het krioelt van de kleine beestjes. Allemaal helpen ze mee om de tuin gezond te houden.  Er zijn ook grotere helpers.  Als beide compostbakken vol zijn, gooi ik de oudste compost op een hoop naast de bakken.  Dan komen de merels. Zij graven en woelen die hoop om, op zoek naar beestjes of nestmateriaal. Ik hoef niet te graven en te spitten. Ik hoef alleen de boel weer netjes bijeen te harken, wanneer de merels erg enthousiast bezig zijn geweest. Composteren is heel simpel. Voor mij tenminste.
In het boek ‘Teaming with microbes’ is te lezen hoe je verschillende soorten compost kunt maken. Bomen, heesters en vaste planten houden van schimmelrijke compost, die je maakt door veel bruin materiaal aan de hoop toe te voegen. Gras, groenten en eenjarigen houden van bacterierijke compost, die je maakt door veel groen materiaal aan de hoop toe te voegen. En dan heb je nog warme en koude compostering. Maar dat is een volgend verhaal. Lang geleden werd onze tuin gefotografeerd door een professionele fotograaf. Voor een artikel in Groei en Bloei van augustus 2003. Van tevoren verheugde ik mij erop om de tuin te zien door de ogen van een ander. Door de ogen van een echte fotograaf. Inmiddels, vooral sinds ik meer dan vijf jaar geleden begon met bloggen, maak ik heel veel foto’s van onze tuin. Voor mij is fotograferen van de tuin een belangrijk onderdeel van het tuinieren geworden. Ik kan het iedere tuineigenaar aanraden. Een echte fotograaf maakt natuurlijk veel mooiere foto’s. Maar een echte fotograaf kiest alleen de fraaie plaatjes uit. Als je zelf foto’s maakt, zie je ook de dingen die misschien minder mooi maar wel leuk of interessant zijn. Dankzij het fotograferen, ken ik de tuin van boven tot onder.  Zowel het grote geheel  als de kleine details. Dankzij het fotograferen, zie ik vaak dingen die ik anders niet had gezien.  Allerlei beestjes, soms nauwelijks zichtbaar met het blote oog.  Kikkers en padden zie ik vaak pas als ik er rustig voor ga zitten. Dankzij het fotograferen, zit ik vaak lange tijd stil te kijken in de tuin. Dat zou ik anders niet doen. Want zodra ik zonder fototoestel in de tuin ben, wil ik gaan wroeten en snoeien. Meer dan twee derde van alle foto’s die ik maak, verdwijnen in de prullenbak. Nadat ik ze heb bekeken. Als een professionele fotograaf ze had gemaakt, had ik ze nooit te zien gekregen.  Dan had ik heel wat gemist.
Het schijnt dat steeds meer tuinen volledig bestraat worden. Met als gevolg dat de steden warmer worden en dat het regenwater de grond niet in kan. De riolering raakt overbelast. Vogels, insecten en andere dieren kunnen geen voedsel of schuilplaats vinden. Op tv vroeg een stadsecoloog zich af waarom mensen kiezen voor een volledig verharde tuin. Zijn conclusie was dat de mensen wel een tuin willen maar geen onderhoud. Misschien kunnen tuinbloggers een steentje bijdragen in de strijd tegen de verstening. We kunnen de tegeltuin eigenaren vertellen welke planten weinig onderhoud vergen. Zodat ze een milieuvriendelijke onderhoudsvriendelijke tuin kunnen aanleggen.  Wintergroene bodembedekkers zoals Pachysandra  en Ophiopogon verlangen nauwelijks onderhoud en onderdrukken het onkruid. Bovendien kunnen dieren er makkelijk tussen schuilen en scharrelen.  Wintergroene varens zoals Polystichum polyblepharum zijn het hele jaar mooi en verlangen ook amper onderhoud.  En dan zijn er ook makkelijke wintergroene heesters zoals hulst of skimmia. Een tuin met uitsluitend wintergroene planten is nogal saai. Maar het is beslist beter dan een treurige tegeltuin. Welke tuinblogger volgt met meer suggesties voor een onderhoudsvriendelijke en milieuvriendelijke tuin? We kunnen ons samen verzetten tegen de steeds verdergaande verharding, net als 'Operatie Steenbreek’ en ‘Stop de verstening’. Tuinbloggers tegen treurige tegeltuintjes!  De dieren zullen ons dankbaar zijn.
Zie hier de allereerste vlinder die ik ooit in deze tuin heb gefotografeerd. Het viel niet mee; hij was nogal schuw.  Het is geen spectaculaire schoonheid. Eerst dachten we nog even dat het een mot was. Maar na enig onderzoek ontdekte ik dat het een bont zandoogje is.  Ik hou van vlinders en libellen; ze fladderen zo sierlijk. Maar vlinders zijn niet dol op onze tuin. In onze tuin staan geen vlindervriendelijke vrolijk bloeiende planten. In onze tuin bloeiden in juli maar zeven planten:  Wisteria Ilex meserveae ‘Blue Princess’ Nandina domestica Tiarella cordifolia 'Ninja' Ophiopogon japonicus liriope muscari  Nymphaea 'Madame Wilfron Gonnere' Zo bij elkaar lijkt het heel wat. Maar van een afstandje zie je uitsluitend groen. Vanaf vandaag t/m zondag 3 augustus is de tuinvlinder telling.  Ik hoef niet lang te tellen. Met mijn ene vlinder.
Vorig weekend heb ik weer een nieuwe helleborus gekocht. Tijdens de helleborusdagen bij De Kleine Plantage in Eenrum. Behalve talloze blote bladloze helleborussen, waren er ook sommige met blad.
  Met een vleugje roze. Het was geen onaangename verrassing. Maar ook niets om over naar huis te schrijven.  Ik was wel onaangenaam verrast toen ik ontdekte dat de bordeauxrode helleborus ineens vol bladluizen zat. Bloemen en bladeren schoonspuiten met water had weinig effect.  Na enkele dagen waren de bladluizen weer terug. Met aanhang. De plant lijkt er niet onder te lijden. Maar het is geen prettig gezicht.  Nu heb ik de bladluizen eraf geveegd met een kwastje en een borsteltje. Wat kan ik zeggen over het afgelopen tuinjaar?  In mei was er een kortstondige invasie. Er waren minder lieveheersbeestjes, minder waterjuffers en minder spinnenwebben dan in voorgaande jaren. Er waren weinig slakken. En ik zag welgeteld één kikker.  De tweede helft van 2013 was warm en zonnig.
Actaea, Anemonopsis en Liriope bloeiden daarentegen niet dit jaar. Ik vond insecten die ik nooit eerder tegenkwam.  Zoals de meikever  Een Vlaamse gaai kwam regelmatig langs maar was erg schuw.  Er waren veel paddenstoelen. Vreemde grote paddenstoelen.  En veel besjes. Kortom, 2013 was verrassend en veel te snel voorbij.
Hopelijk wordt 2014 voor iedereen een mooi en gelukkig jaar. Het wemelt van de kleine beestjes.   Sommige, zoals dit vliegje, heb ik nooit eerder gezien. Misschien is het een slakkendoder (Tetanocera elata). Dat zou nuttig zijn. Maar ik heb geen idee.      Sommige, zoals deze mug, prikken mij altijd.  Maar de meeste beestjes zie je nooit. Zij wonen tussen de planten of in de grond en willen niet gestoord worden.
|
