Ieder voorjaar komt er minstens één tevoorschijn. In het begin had ik geen idee wat het was. Het groeide ook meestal op onhandige plaatsen.
Bijvoorbeeld tussen de stapstenen.
Dus dan was de plant ook geen lang leven beschoren. Omvergelopen. Of weggeharkt.
Dus dan was de plant ook geen lang leven beschoren. Omvergelopen. Of weggeharkt.
In juni 2017 sneuvelde er één vlak voor de bloei. Zo zonde!
Blijkbaar zeer geliefd bij bladluizen.
Dé eetgelegenheid voor lieveheersbeestjeslarven.
Ik had het vermoeden dat het een soort orchidee was, maar kwam er niet achter welke dan wel precies.
Tot nu toe.
Tot nu toe.
Dit jaar groeit er eindelijk één op een veilige zichtbare plaats.
Eindelijk, na al die jaren van gissen en gadeslaan, weet ik nu wat het is.
Aan de hand van de bloemen en de Zoekkaart Orchideeën stel ik vast dat het hier gaat om een brede wespenorchis (Epipactis helleborine).
Aan de hand van de bloemen en de Zoekkaart Orchideeën stel ik vast dat het hier gaat om een brede wespenorchis (Epipactis helleborine).
Geen zeldzame beschermde orchidee. Maar daarom niet minder fascinerend.
