In hartje Utrecht is een restaurant met een serre en een tuin vol sneeuwklokjes. Jaren geleden gingen we daar eens eten. Ik kan me niet meer herinneren wat we aten. Ook niet of het lekker was. Maar die tuin met sneeuwklokjes ben ik nooit vergeten.
Daarom wilde ik daar kortgeleden met mijn zus gaan eten. Speciaal voor het uitzicht over het witte sneeuwklokjestapijt. Maar alle tafeltjes bij het raam bleken bestemd voor groepjes van vier. Jammer.
Of de tuin nog steeds vol sneeuwklokjes staat zal ik nooit weten.
Maar ach, er zijn zoveel tuinen en parken met sneeuwklokjes.
Maar toch al aardig wat.
Met een beetje hulp van mij en Moeder Natuur worden het er ieder jaar meer.
En ik hoef niet naar Utrecht te reizen om ervan te kunnen genieten.
