Category: Herfst

rood

16/12/2019

Soms heb ik medelijden met H..

Niet vaak hoor. Meestal heeft hij niets te klagen.

Maar in de herfst, als alles rood kleurt, heb ik met hem te doen. Hij is namelijk kleurenblind. Rood-groen kleurenblind.

De magie van Momijigari ontgaat hem grotendeels.

Het rood van de Acer japonicum ‘Aconitifolium’ ziet hij alleen als de zon er doorheen schijnt.

De Sorbus pseudohupehensis kan hem niet boeien.

Waar ik rood zie, ziet hij rommel.

Acer palmatum 'Aoyagi' en Acer pseudoplatanus kleuren goudgeel in november. Dat ziet hij gelukkig wel.

Maar nu is alles weer voorbij.

Hoef ik ook geen medelijden meer te hebben.

6 Reacties

een goede reden om niet alle dode bladeren op te ruimen

18/10/2017

11 Reacties

Herfst!

Iedere morgen een rondje door de tuin om bladeren te rapen.

Iedere morgen is natuurlijk niet nodig. Eigenlijk overbodig. Toch doe ik het. Want naast alle bladeren is er zoveel moois te ontdekken op de grond.

Onder de Helleborus,

tussen de Ophiopogon,

naast het pad.

Overal paddenstoelen.

Dit jaar geen dodemansvingers.

Maar wel veel aardsterren.

Vóór 2014 had ik deze prachtige mysterieuze bolletjes nog nooit gezien. Ik wist niet eens dat ze bestonden.

Nu heb ik er het een en ander over gelezen. Aardsterren zijn niet eetbaar. Ze schijnen voor te komen op droge tot matig vochtige, relatief voedselrijke bodem. Het zijn saprofyten: organismen die leven van organisch afval.

Nog een goede reden om niet alle dode bladeren op te ruimen.

Je krijgt er zulke leuke verrassingen voor terug.

11 Reacties

Zou een sympathieke mascotte helpen?

17/11/2016

4 Reacties

Veel mensen hebben een hekel aan herfstbladeren.

Aan de boom vindt iedereen ze prachtig.

Eenmaal op de grond, veroorzaken ze veel onenigheid. Heel jammer.

Hoe overtuig je iemand van de vele voordelen van dorre blaadjes? Je kunt wel vertellen dat de bladeren de bodem, de beestjes en de planten beschermen. Dat bladafval belangrijke voedingsstoffen bevat. Dat het bladerdek de grond vochtig houdt. Tegeltuiniers (maar ook sommige echte tuiniers) vinden dat niet van belang. Zuchtend en steunend zuigen, blazen en vegen zij hun straatje schoon.

De mensen van Gewildgroei proberen onkruid geliefd te maken. De mensen van Rainproof willen regentonnen populair maken. Wie kan tegeltuiniers waardering voor afgevallen bladeren bijbrengen?

Zou een sympathieke mascotte helpen? Bijvoorbeeld lieveheersbeestjes?

De afgelopen maand wemelde het van de lieveheersbeestjes. Ze zaten overal: op de azaleas, op de Rhododendron 'Ramapo' op de Hepatica’s, op de Ophiopogon, op de Pachysandra, en op de varens.

Lieveheersbeestjes hebben geen eigen huisje. Deze nuttige beestjes overwinteren tussen de bladeren. Gooi je alle bladeren weg, dan zijn er volgend jaar minder lieveheersbeestjes.

Of zouden mussen meer affiniteit opwekken? Iedereen houdt toch van mussen?

Mussen scharrelen graag tussen de afgevallen bladeren op zoek naar voedsel. Zij zullen ons dankbaar zijn als we niet te rigoureus opruimen.

Nu nog een aantrekkelijker woord bedenken voor bladafval.

4 Reacties

ieder jaar anders

12/11/2015

12 Reacties

Als ik een parkachtige tuin of imposante oprijlaan zou hebben, dan zou ik zeker een of meer Ginkgo’s aanplanten. Die gele herfstkleur is echt prachtig.

Maar ik heb noch park noch oprijlaan. Onze tuin is klein.

Gelukkig zijn er bomen met minstens zo mooie herfstkleuren, die perfect zijn voor kleinen tuinen: Japanse esdoorns.

Ieder jaar, in de laatste twee a drie weken van oktober, ben ik weer even verrast door onze Acer japonicum ‘Aconitifolium’. Dan maak ik in enkele dagen tientallen foto’s.

24 oktober 2015

Sommige esdoorns kleuren ieder jaar rood. Andere esdoorns kleuren ieder jaar geel. Maar de herfstkeur van Acer japonicum ‘Aconitifolium’ is ieder jaar anders.

22 oktober 2012

28 oktober 2012

24 oktober 2015

Het schijnt dat geel altijd aanwezig is in het blad, terwijl de aanmaak van rood afhankelijk is van zon, temperatuur, vochtigheid en zo. Dit jaar waren de bladeren veel minder rood dan in andere jaren.

En na twee weken was alles weer voorbij.

Volgend jaar weer andere tinten.

12 Reacties

Na morgen geen herfstkleuren meer.

4/12/2013

6 Reacties

De weerman sprak van zware windstoten. Gevolgd door hevige neerslag. Of misschien was het ‘hevige windstoten, gevolgd door zware neerslag’.

In ieder geval is de kans klein dat er na morgen nog blaadjes aan de bladverliezende bomen te zien zullen zijn.

Maar goed dat ik al wat foto’s heb gemaakt.

De Acer palmatum 'Aoyagi' is nu nog geel getooid.

En de rode kleur van de Sorbus pseudohupehensis steekt mooi af tegen de ceder.

Na morgen geen herfstkleuren meer.

Daarom nu nog een laatste kleurencompilatie.

Een kleine impressie van veertig dagen herfst.

6 Reacties

Een vogelverzamelplaats.

20/11/2013

10 Reacties

Weinig mensen zullen een magnolia planten vanwege de mooie herfstbladeren. Sommige mensen ergeren zich zelfs aan de grote hoeveelheid blad die een magnolia in de herfst laat vallen.

Ik niet. Ik vind de bladeren van de magnolia mooi. Niet alleen in de zomer.

In de herfst kleuren ze van groen naar geel naar bruin.

Op zich niet spectaculair. Maar wel als de zon er doorheen schijnt.

Deze magnolia stond al in de tuin toen we het huis kochten. Waarschijnlijk aangeplant vanwege de voorjaarsbloei. Die is heel mooi.

De donzige bloemknoppen verschijnen al in het najaar. Een belofte dat het binnenkort weer lente is.

Wat ik ook heel leuk vind aan de magnolia, is dat het een vogelverzamelplaats is.

De grote vogels rusten graag op de dikke takken.

De kleine vogels verstoppen zich tussen de grote bladeren. Maar ook in de winter, als de takken kaal zijn, zitten ze er vaak op de uitkijk.

Een Magnolia soulangeana wordt breed.

Héél breed.

Niet zo geschikt voor een kleine tuin. Als takken die over de erfgrens groeien zomaar drastisch gesnoeid worden, ontstaan er wilde takkenbosjes. Niet mooi.

Maar de musjes maken daar graag nestjes in. Wel leuk.

10 Reacties

Rood, oranje, geel, groen en bruin.

7/11/2013

12 Reacties

In een ideale wereld zouden alle planten tegelijkertijd hun herfstkleuren krijgen. De tuin zou dan een bonte collage zijn van rood, oranje, geel, groen en bruin. Daarna zou het dagenlang zonnig en windstil blijven. Zodat er genoeg tijd zou zijn om alles te fotograferen. Maar de werkelijkheid is anders.

Van de tien bladverliezende bomen en struiken in onze tuin, zijn er vijf die ik heb uitgekozen vanwege de mooie herfstkleur:

- Acer japonicum 'Aconitifolium'

- Acer palmatum 'Aoyagi'

- Enkianthus perulatus

- Nandina domestica is niet bladverliezend maar kan wel mooi verkleuren

- Sorbus pseudohupehensis

In juli beloofde ik dat ik nu een overzichtsfoto met mooie herfstkleuren zou tonen. Maar omdat in werkelijkheid niet alle planten tegelijkertijd hun herfstkleuren krijgen en het regelmatig regent en waait, blijkt dat onmogelijk.

Nu kleuren de Acer japonicum 'Aconitifolium' en de Enkiantus perulatus oranje-rood. Eind november zal de Acer palmatum 'Aoyagi' geel kleuren en zullen de Sorbus en Nandina rood kleuren. Maar dan zullen de overige bladverliezende planten al kaal zijn Dan is het te laat voor een overzichtsfoto.

Een betere overzichtsfoto met herfstkleuren dan deze kan ik dit jaar niet maken.

De overige bladverliezende bomen en struiken in onze tuin, zijn niet spectaculair in de herfst. Dat komt vooral omdat de bladeren één voor één verkleuren en afvallen.

Acer pseudoplatanus krijgt geel-groene en bruine bladeren.

Viburnum plicatum 'Mariesii' kleurt rood-groen.

Magnolia soulangeana kleurt geel en bruin.

Wisteria floribunda en Wisteria sinensis kleuren geel.

Misschien kan ik eind van de maand, na de eerste nachtvorst, als alle blaadjes gevallen zijn, een collage maken met de tien bovengenoemde bomen en struiken in herfsttenue. Geen overzichtsfoto maar wel een overzicht van alle kleuren genomen op verschillende tijdstippen gedurende de herfst.

Tenminste, als de wind en de regen dat toestaan.

12 Reacties

Bizar.

11/9/2013

8 Reacties

Opeens voelt de tuin anders aan. Het licht is anders, de geuren zijn anders en de geluiden zijn anders. Het najaar nadert.

Er zijn weer besjes,

paddenstoelen

en herfstdraden.

Maar ik kan geen spinnen vinden in de achtertuin. Zonder spinnen is het nog geen herfst. De zomer mag nog even doorgaan.

Ik zie hier en daar wel slakken nu het buiten weer vochtiger is.

Een paar dagen geleden las ik dat de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu het gebruik van chemische gewasbeschermingsmiddelen voor privé tuinen wil verbieden. Een producent van gewasbeschermingsmiddelen waarschuwde daarop dat het straks heel moeilijk voor particulieren wordt om de wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in hun tuin binnen de perken te houden. Die chemische middelen zijn volgens hen nodig voor 'effectieve beheersing' van al het ongedierte in de tuin.

Bizar. En een beetje overdreven. Een ‘wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in de tuin’? Dat is toch natuur? Moet je de natuur beperken en beheersen? Dat kan de natuur toch zelf wel regelen? Zolang wij de balans niet verstoren door het gebruik van chemische (bestrijding)middelen.

Er zijn zoveel andere manieren om slakken van je dierbare planten af te houden.

Ik heb er een grappig boekje over: '50 Ways to Kill a Slug'.

Ikzelf laat ze meestal gewoon met rust. En als ze in de weg lopen, dan verhuis ik ze naar de composthoop.

8 Reacties

Sommige blaadjes hadden kleine gaatjes.

5/12/2011

9 Reacties

Nu is het echt herfst. Met veel wind en regen. Daardoor zijn plotseling alle bladverliezende bomen en struiken kaal.

De Sorbus hupehensis 'Rosea' verloor als laatste haar blaadjes.

Nu heeft ze alleen nog één besje.

In ‘Gardens Illustrated’ van november 2011 las ik dat de naam veranderd is in Sorbus pseudohupehensis.

Ik had deze boom vooral uitgekozen vanwege de mooie herfstkleur en ik was niet teleurgesteld.

De blaadjes waren felrood.

_Sommige blaadjes hadden kleine gaatjes.

Volgens de RHS kan Sorbus last hebben van bladluizen, oliekevers (blister beetles), kasspint, schildluizen en zaagwespen (sawflies). Maar ik denk niet dat het daardoor kwam want dan was de schade waarschijnlijk veel groter geweest.

9 Reacties

In Japanse tuinen hebben ze dit dilemma waarschijnlijk niet.

20/11/2011

5 Reacties

Ieder najaar zit ik met het dilemma van de afgevallen bladeren.

Het liefst wil ik ze zoveel mogelijk laten liggen.

___Want de bladeren beschermen de planten en dieren tegen het barre winter weer. En de vogels zijn er ook blij mee.

Maar ik kan niet overal bladeren laten liggen. Want al mijn bodembedekkers zijn wintergroen. En de bedoeling daarvan is dat het er het hele jaar door leuk uitziet.