Vanwege die grote bladeren heb ik hem ook gekocht.
Het werd Bergenia 'Silberlicht'.
In het Nederlands heet het ‘schoenlappersplant’. Omdat de bladeren gebruikt kunnen worden om schoenen te poetsen. In het Engels heet het ‘olifantsoren’. Ook vanwege de bladeren. Vanwege die grote bladeren heb ik hem ook gekocht. Ik zocht een plant met grote bladeren die goed tegen de droogte kan en het zowel goed doet in de zon als in de schaduw. Voor in het perkje naast de vijver, waar niets wilde groeien. Omdat het er droog is en af en toe zonnig. Het werd Bergenia 'Silberlicht'. Gekocht vanwege de grote bladeren. Maar de bloemen zijn ook leuk. Vooral vanwege de rode stengels.
5 Comments
Van alle planten in Japanse tuinen, is meestal minstens twee derde deel wintergroen . Camellia Japonica is een van de grootbladige wintergroene planten die je daar vaak tegenkomt. De bladeren zijn het hele jaar door mooi glanzend groen en ze bloeien uitbundig in het voorjaar. Ik las dat ze het liefst op een naar het westen gerichte beschutte plek staan. Wij hebben twee verschillende camelia's. De ene staat in een op het noorden gerichte hoek tegen het huis aan. Die bloeit het eerst en is smal en wel drie meter hoog. De ander staat een paar meter naar het noorden en niet tegen een muur. Het is ook een Camellia Japonica maar deze bloeit iets later en is breed en laag. Soms zijn de bloemen roze met witte vlekken, maar meestal helemaal roze. Tot nu toe hebben ze ieder jaar gebloeid. Soms hebben ze last van dopluizen. Dan zijn de bladeren helemaal bedekt met zwarte schimmel. Twee jaar geleden was het heel erg. Toen heb ik alle blaadjes eraf geknipt. Ik heb ze ook eens bemest met compost-thee. Dat was geen goed idee. Toen vielen even later alle blaadjes er spontaan af. Maar in beide gevallen groeiden de blaadjes gelukkig snel weer aan. In Japanse tuinen worden Camelia’s ieder jaar direct na de bloei gesnoeid. In natuurlijke vorm of als hoge koepel (Entoh-kei). Zoals op deze foto, die ik maakte van hulst in Kew Gardens. De bloei van de Hepaticas is weer voorbij. De bloempjes waren allemaal paars. Een mooie kleur, maar ik weet zeker dat ik ook roze en witte heb gekocht. Aan de vorm van de bladeren kan ik zien dat ik nog verschillende soorten heb: Hepatica nobilis ‘Alba’ ? Hepatica americana ? Hepatica acutiloba ? Hepatica transsilvanica ‘Buis’ ? Hepatica transsilvanica rosea ? Hepatica transsilvanica ‘Blue Eyes’ ? Hepatica transsilvanica ‘Blue Jewel’ ? Hepatica nobilis ‘Rubra Plena’ ? Hepatica nobilis ‘Rubra’ ?
Dus er is nog hoop dat de andere bloempjes volgend jaar zullen bloeien. Ik dacht: de magnolia bloeit vroeg dit jaar. Zou het zijn vanwege het warme weer? Maar toen ik de foto’s van afgelopen jaren bekeek, zag ik dat hij altijd eind maart bloeit. Kort maar prachtig.
Er staat nog een andere boom in onze tuin die totaal ongeschikt is voor een Japanse tuin. Het is de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus). De nadelen zijn: dat hij erg groot is, dat hij veel licht en vocht onttrekt, dat hij vatbaar is voor ongedierte (luizen en galmijt), dat hij zich heel graag wil vermenigvuldigen. De boom wil ik niet graag kwijt, ondanks zijn gebreken. Maar met de zaailingen ben ik helemaal niet blij. In september zie je de honderden zaden al hangen. Daarna dwarrelen ze een voor een naar beneden. Dat ziet er grappig uit. Maar in het voorjaar ontkiemen ze allemaal. Ze zitten werkelijk overal. Ook op plaatsen waar normaal gesproken geen plant overleeft. En het worden er ieder jaar meer. Ooit dacht ik dat ze vanzelf wel zouden verdwijnen in de loop van het voorjaar. Maar dat is niet het geval. Juist deze plantjes hebben het erg naar hun zin in onze droge onvruchtbare schaduwtuin. Als ik ze laat staan, dan wonen we binnenkort in een bos. |
Categories
Alles
Archives
December 2023
|