Er woei een ijzige wind. De Russische beer. Ik had er nooit eerder van gehoord. Windkracht 5 uit het oosten. Zo koud! Niet zo erg als in Groot-Brittannië, maar toch wel bitterkoud.
De tuin zag er heel droevig uit. De sneeuwklokjes en de Pachysandra lagen plat op de grond.
Nu is het voorbij. Het duurde gelukkig maar een week, van 26 februari tot ongeveer 3 maart.
Maar dat is geen ramp.