|
Hartvormige blaadjes. Voor Valentijnsdag.  Asarum europaeum, eigenlijk meer oorvormig of niervormig, maar ach ...  Beesia calthifolia, glanzend en wintergroen.  Epimedium pauciflorum, gevlekt en stekelig.  Sorbus hupehensis 'Rosea', ieder najaar vuurrood en af en toe hartvormig. Nigella damascena heeft geen hartvormig blad. Ze bloeit in de zomer en wij noemen haar Juffertje-in-het-groen. Maar In het Engels heet ze Love-in-a-mist. Daarom mag ze vandaag ook meedoen.
10 Reacties
Weer een jaar voorbij. Weer een jaar ouder, weer een jaar wijzer. Ik leerde en ontdekte in 2016 
Ik wens iedereen een vredig 2017 toe. De afgelopen weken hing er een vreemde geur in de tuin. Een kruidige geur. Niet vies maar ook niet aangenaam. Af en toe rook het alsof er een hond in de tuin had geplast.  In eerste instantie dacht ik dat de geur van de blauwe regen af kwam. Want die stond volop in bloei.  Dus ik heb aan de bloemen gesnuffeld. Ze geurden nauwelijks. Geen heerlijke zoete geur, zoals ik vaak lees, maar ook niet onaangenaam kruidig.  Toen viel mijn blik op de lijsterbes. En ja hoor, dat was de boosdoener. Wat een reuk!  Als je goed kijkt, zie je de bijen en andere beestjes. Als ik dat van tevoren had geweten … Nee, dan had ik deze boom toch gekocht. Want nu is die geur weer verdwenen.  Nog even en dan zijn de bloemen vervangen door besjes.. De roze bessen en de rode herfstkleur doen de onaangename geur snel vergeten. Het leuke van het hebben van een Japanse tuin is dat je je nooit hoeft te vervelen. Als anderen zeggen ‘het ziet er keurig uit, niets meer aan doen’, dan is er toch altijd nog wel grind te harken of een boom of struik te snoeien. Ik houd van snoeien. Maar ik vergeet vaak wat de beste tijd daarvoor is. Vaak lees ik ‘snoeien is overbodig’ of ‘snoeien is af te raden’. Maar dat geldt niet voor een Japanse tuin. In Japanse tuinen worden alle bomen en struiken gesnoeid. De site van Owen Wakefield Design toont bij ‘befores and afters’ duidelijk het verschil tussen snoeien en niet snoeien. Ik las daar ook een andere omschrijving voor transparant snoeien: ‘Butterfly pruning’. Dan worden de bomen en struiken zo transparant dat er een vlinder doorheen kan fladderen. Als geheugensteuntje heb ik voor alle bomen en struiken in onze tuin de juiste snoeitijd opgezocht. Ik vond informatie op het internet en in ‘Terra’s Handboek Snoeien & Leiden’ van Christopher Brickell en David Joyce. 
De atlasceder (Cedrus atlantica), de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) en de magnolia (Magnolia soulangeana) zijn heel groot. Die kan ik niet zelf snoeien. Ze worden meestal eind mei gesnoeid door Soontiëns Boomverzorging want de gewone esdoorn en de magnolia mogen pas gesnoeid worden als ze volop in blad staan. 
De buxus (Buxus sempervirens) snoei ik meerdere keren per jaar, van het voorjaar (eind mei) tot aan het einde van de zomer (eind augustus/begin september). 
Blauwe regen (Wisteria floribunda en Wisteria sinensis) moet midden in de winter (eind januari/begin februari) en in de zomer worden gesnoeid. In de zomer moet ik wekelijks snoeien om de plant binnen de perken te houden. 
Camelia (Camellia Japonica) kan het best in het voorjaar direct na de bloei gesnoeid worden. Maar ook in de zomer knip ik meestal nog om de transparantie te behouden. 
Oude stengels van hemelse bamboe (Nandina domestica) mogen in het voorjaar tot op de grond worden afgeknipt. 
Japanse azalea (Azalea japonica) snoei ik eind voorjaar of begin zomer na de bloei. Daarna nog meerdere keren gedurende de zomer om de vorm te behouden.
Japanse esdoorns (Acer japonicum en Acer palmatum) snoei ik ieder jaar, als ze volop in blad zijn, aan het begin van de zomer. Japanse esdoorns kunnen doodbloeden als ze op het verkeerde tijdstip worden gesnoeid. Daarom is het het veiligst om zware snoei uit te voeren zodra de bladeren gevallen zijn. Maar het beste is het om zware snoei tot een minimum te beperken.
De lijsterbes (Sorbus pseudohupehensis) mag van de herfst tot het begin van het voorjaar worden gesnoeid. 
Oude of overbodige stengels van zwarte bamboe (Phyllostachys nigra) mogen tot op de grond worden afgeknipt in het vroege voorjaar of late najaar. 
Zwarte den (Pinus nigra) moet aan het eind van het voorjaar worden gesnoeid. Aan het eind van het najaar worden de oude naalden verwijderd. 
Ik heb alles ook in een tabelletje gezet.
Maar als je vaak en licht snoeit in plaats van af en toe drastisch, kan er niet veel fout gaan. Je hebt hooguit een jaar geen bloemen of besjes. Over een paar dagen is het alweer december. De maand van kerstkaarten en kalkoen. En de maand van kado’s en kalenders. Er zijn genoeg leuke dingen die je cadeau kunt geven aan een tuinliefhebber . Ik ben altijd blij als ik de tuinscheurkalender van Romke van de Kaa en Paul Geerts krijg.
Onderstaand een klein overzicht van de weetjes van de tuinscheurkalender van het afgelopen jaar. 
Er bestaan meer dan 150 verschillende soorten lijsterbessen. Lijsterbessen geven viermaal vreugde, voor de prijs van één: ze hebben donzig jong blad, mooie bloemen, indrukwekkend veel bessen en blad dat vlammend rood verkleurt.
Men zegt dat je een maand lang geluk hebt als je erin slaagt een herfstblad te vangen voor het op de grond landt.
Het mooiste natuurgeluid is de zang van de merel. 
Groenblijvende heesters zoals Skimmia, Camellia, hulst en Osmanthus kunnen vanaf eind augustus tot eind oktober worden verplant.
Tips voor een paddenstoelvriendelijke tuin. 
Buxus ruikt naar kattenpis en sneeuwklokjes ruiken naar honing.
Wanneer je vogels mag voeren. En wat ze wel en niet mogen eten.
De kalender bevat geen plaatjes. Maar wel lekkere recepten, gedichten, interessante evenementen en websites, tips, citaten en nog veel meer. Echt een leuk kado om te geven of te krijgen. Het is een goed bessen jaar.  Sommige planten, zoals Liriope, Pachysandra en Nandina hadden maar enkele besjes.
Ooit wilden de vogels geen besjes eten van de Sorbus hupehensis ‘Rosea’. En ooit vreesde ik dat de hulst struiken geen besjes zouden krijgen zonder mannelijke plant in de buurt. Maar ik had me geen zorgen hoeven maken.
Het zag er vrolijk uit. Nu plukken de merels en duiven de laatste vruchtjes van de boom en de struiken. Volgens mij smaken de besjes dit jaar extra lekker vanwege de natte zonnige zomer.  Niet dat ik ze ga proeven; hulstbessen zijn nogal giftig.  Sorbus bessen zijn wel eetbaar als je er jam of gelei van maakt.  Maar ik denk niet dat er genoeg bessen overblijven voor een potje jam.
 Dit jaar zijn de lijsterbes bessen wel opgegeten. Niet door lijsters maar door merels. Het was leuk om ze bezig te zien. Acrobatische capriolen. Misschien waren ze een beetje dronken. Of gebeurt dat alleen in de lente?  2 houtduiven, 1 roodborstje, 1 kauwtje, 1 merel en 1 winterkoning. Dat was vreemd. Winterkoninkjes en roodborstjes zie ik zelden in onze tuin. En nu opeens allebei in een half uur tijd. Een paar uur later telde ik weer. Toen zag ik 2 houtduiven (nog steeds of alweer 8-| ), 1 koolmees,  1 pimpelmees, 4 kauwtjes,  1 merel en 3 mussen.
Minder spannend dan de eerste keer. Maar wel de alledaagse werkelijkheid. Wat kan ik zeggen over het afgelopen tuinjaar?  In mei was er een kortstondige invasie. Er waren minder lieveheersbeestjes, minder waterjuffers en minder spinnenwebben dan in voorgaande jaren. Er waren weinig slakken. En ik zag welgeteld één kikker.  De tweede helft van 2013 was warm en zonnig.
Actaea, Anemonopsis en Liriope bloeiden daarentegen niet dit jaar. Ik vond insecten die ik nooit eerder tegenkwam.  Zoals de meikever  Een Vlaamse gaai kwam regelmatig langs maar was erg schuw.  Er waren veel paddenstoelen. Vreemde grote paddenstoelen.  En veel besjes. Kortom, 2013 was verrassend en veel te snel voorbij.
Hopelijk wordt 2014 voor iedereen een mooi en gelukkig jaar. De weerman sprak van zware windstoten. Gevolgd door hevige neerslag. Of misschien was het ‘hevige windstoten, gevolgd door zware neerslag’. In ieder geval is de kans klein dat er na morgen nog blaadjes aan de bladverliezende bomen te zien zullen zijn. Maar goed dat ik al wat foto’s heb gemaakt.  De Acer palmatum 'Aoyagi' is nu nog geel getooid.  En de rode kleur van de Sorbus pseudohupehensis steekt mooi af tegen de ceder. Na morgen geen herfstkleuren meer. Daarom nu nog een laatste kleurencompilatie.
Een kleine impressie van veertig dagen herfst.
In een ideale wereld zouden alle planten tegelijkertijd hun herfstkleuren krijgen. De tuin zou dan een bonte collage zijn van rood, oranje, geel, groen en bruin. Daarna zou het dagenlang zonnig en windstil blijven. Zodat er genoeg tijd zou zijn om alles te fotograferen. Maar de werkelijkheid is anders. Van de tien bladverliezende bomen en struiken in onze tuin, zijn er vijf die ik heb uitgekozen vanwege de mooie herfstkleur:   - Nandina domestica is niet bladverliezend maar kan wel mooi verkleuren - Sorbus pseudohupehensis In juli beloofde ik dat ik nu een overzichtsfoto met mooie herfstkleuren zou tonen. Maar omdat in werkelijkheid niet alle planten tegelijkertijd hun herfstkleuren krijgen en het regelmatig regent en waait, blijkt dat onmogelijk. Nu kleuren de Acer japonicum 'Aconitifolium' en de Enkiantus perulatus oranje-rood. Eind november zal de Acer palmatum 'Aoyagi' geel kleuren en zullen de Sorbus en Nandina rood kleuren. Maar dan zullen de overige bladverliezende planten al kaal zijn Dan is het te laat voor een overzichtsfoto.  Een betere overzichtsfoto met herfstkleuren dan deze kan ik dit jaar niet maken. De overige bladverliezende bomen en struiken in onze tuin, zijn niet spectaculair in de herfst. Dat komt vooral omdat de bladeren één voor één verkleuren en afvallen.
Misschien kan ik eind van de maand, na de eerste nachtvorst, als alle blaadjes gevallen zijn, een collage maken met de tien bovengenoemde bomen en struiken in herfsttenue. Geen overzichtsfoto maar wel een overzicht van alle kleuren genomen op verschillende tijdstippen gedurende de herfst.
Tenminste, als de wind en de regen dat toestaan. |
