Sinds augustus 2020 eindigde ik iedere blogpost met het onderwerp van de volgende blogpost. Het is waarschijnlijk nooit iemand opgevallen. Ik deed het ook voornamelijk voor mezelf. Als houvast. Beperkingen stimuleren de creativiteit. Maar eind 2021 veranderde het van houvast in een hoge drempel. Ik eindigde de blogpost van 16 oktober 2021 met ‘Japanse tuinen’. Wat moest ik daar nu over vertellen? Ik had er hier al eerder over geschreven. Maar ik wist het opeens niet meer en ik had ook geen tijd om er echt over na te denken.
En daarom heb ik een jaar lang niet geblogd. Een combinatie van tijdgebrek en een zelf gecreëerd obstakel.
Nu is het jaar bijna voorbij. En net als in voorgaande jaren, ben ik de meeste kleine gebeurtenissen alweer vergeten. Ik weet nog wel dat het warm en droog was en dat er veel lieveheersbeestjes en kikkers waren en veel mos en paddenstoelen. Ik zag minder vogels dan in voorgaande jaren. Maar misschien kwam dat doordat ik minder tijd had om stil te zitten. Gelukkig had ik wel af en toe tijd om te fotograferen.
Onderstaand een fotocollage van iedere maand. Ik heb mij beperkt tot zes foto’s per collage.
Vandaag is het hier de warmste decemberdag ooit gemeten. Het waait hard. Er wordt al drie dagen lang overal vuurwerk afgestoken. Ik hoop voor alle vogels en andere dieren dat morgen de rust weer terugkeert.
En ik wens iedereen een mooi, groen en gelukkig 2023 toe!