Volgens het boek ‘Weeds weeding (& Darwin)’ heeft Acer pseudoplatanus een ongelukkige reputatie.
Het is een gewaardeerde gastheer voor schimmels, mossen, korstmossen en beestjes, maar liefst niet in (de buurt van) onze eigen tuin.
Ze vinden het een suffe boom, die het uitzicht belemmert en schaduw veroorzaakt.
Een boom die een tapijt van opdringerige nakomelingen uitzaait.
Een boom vol met kleverige bladsappen, hongerige bladluizen
| 
|
en een dubieus assortiment aan schimmels.
Kortom, een boom bedoeld om ons te beproeven.
Ik moet toegeven dat het allemaal waar is. Maar toch ben ik blij met deze boom. Ik hou van mos en schaduw. En ik hou van vogels. En de vogels zitten graag in deze boom. Meestal duif, kauw of koolmees. Maar soms ook een exotischer exemplaar. Zoals de halsbandparkiet in 2011.
Of, zoals eergisteren, deze witte valkparkiet.
Zijn indringende roep trok mijn aandacht. Toen zag ik hem zitten, in de Acer pseudoplatanus.
Ook blij met die grote boom, net als ik.