|
H. begrijpt niet waarom ik altijd beestjes op de foto zet.  Vogels en kikkers vindt hij best leuk.  Maar slakken en spinnen ziet hij liever niet.  Vliegen vindt hij ronduit vies.  Ik bewonder alle beestjes. Vroeger vocht ik nog tegen slakken en ging ik de strijd aan met bladluis. Nu niet meer. 
6 Reacties
Over een paar dagen is het alweer december. De maand van kerstkaarten en kalkoen. En de maand van kado’s en kalenders. Er zijn genoeg leuke dingen die je cadeau kunt geven aan een tuinliefhebber . Ik ben altijd blij als ik de tuinscheurkalender van Romke van de Kaa en Paul Geerts krijg.
Onderstaand een klein overzicht van de weetjes van de tuinscheurkalender van het afgelopen jaar. 
Er bestaan meer dan 150 verschillende soorten lijsterbessen. Lijsterbessen geven viermaal vreugde, voor de prijs van één: ze hebben donzig jong blad, mooie bloemen, indrukwekkend veel bessen en blad dat vlammend rood verkleurt.
Men zegt dat je een maand lang geluk hebt als je erin slaagt een herfstblad te vangen voor het op de grond landt.
Het mooiste natuurgeluid is de zang van de merel. 
Groenblijvende heesters zoals Skimmia, Camellia, hulst en Osmanthus kunnen vanaf eind augustus tot eind oktober worden verplant.
Tips voor een paddenstoelvriendelijke tuin. 
Buxus ruikt naar kattenpis en sneeuwklokjes ruiken naar honing.
Wanneer je vogels mag voeren. En wat ze wel en niet mogen eten.
De kalender bevat geen plaatjes. Maar wel lekkere recepten, gedichten, interessante evenementen en websites, tips, citaten en nog veel meer. Echt een leuk kado om te geven of te krijgen. Opeens voelt de tuin anders aan. Het licht is anders, de geuren zijn anders en de geluiden zijn anders. Het najaar nadert. 
Er zijn weer besjes, 
paddenstoelen 
en herfstdraden.
Maar ik kan geen spinnen vinden in de achtertuin. Zonder spinnen is het nog geen herfst. De zomer mag nog even doorgaan.
Ik zie hier en daar wel slakken nu het buiten weer vochtiger is.
Een paar dagen geleden las ik dat de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu het gebruik van chemische gewasbeschermingsmiddelen voor privé tuinen wil verbieden. Een producent van gewasbeschermingsmiddelen waarschuwde daarop dat het straks heel moeilijk voor particulieren wordt om de wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in hun tuin binnen de perken te houden. Die chemische middelen zijn volgens hen nodig voor 'effectieve beheersing' van al het ongedierte in de tuin. Bizar. En een beetje overdreven. Een ‘wildgroei aan slakken, onkruid, insecten en schimmels in de tuin’? Dat is toch natuur? Moet je de natuur beperken en beheersen? Dat kan de natuur toch zelf wel regelen? Zolang wij de balans niet verstoren door het gebruik van chemische (bestrijding)middelen. Er zijn zoveel andere manieren om slakken van je dierbare planten af te houden. Ik heb er een grappig boekje over: '50 Ways to Kill a Slug'. Ikzelf laat ze meestal gewoon met rust. En als ze in de weg lopen, dan verhuis ik ze naar de composthoop. Het wemelt van de kleine beestjes.   Sommige, zoals dit vliegje, heb ik nooit eerder gezien. Misschien is het een slakkendoder (Tetanocera elata). Dat zou nuttig zijn. Maar ik heb geen idee.      Sommige, zoals deze mug, prikken mij altijd.  Maar de meeste beestjes zie je nooit. Zij wonen tussen de planten of in de grond en willen niet gestoord worden.
Vlak achter onze tuin, in de tuin van de achterburen, stond een grote conifeer. Een conifeer van minstens tien meter hoog en misschien wel meer dan vijftig jaar oud. In die conifeer woonden tientallen vogels. Vorige week werd hij omgezaagd. Om plaats te maken voor een schuur. Ik ben heel droevig. Ik begrijp best dat iedereen het recht heeft om zijn tuin naar eigen inzicht in te richten.  Maar waar moeten al die vogels nu heen? Als bomen voortdurend plaats moeten maken voor bouwsels?  Geen wonder dat de mussen uitsterven.  Laatst hoorde ik dat er veel meer spinnen en spinnenwebben zijn in tuinen zonder vogels.  |
