Wie, net als ik, de rustgevende sfeer van een Japanse tuin nastreeft, moet netjes zijn. Zo netjes als in de tuin van het Adachi museum is niet nodig. Dat is enkel voor de ware perfectionist. Maar regelmatig wieden is wel vereist.
Als je te rigoureus wiedt, wordt de tuin snel stijf en onnatuurlijk. Volgens mij is iedere tuin, zelfs een Japanse tuin, gebaat bij ‘creative weeding’. Sommige ‘free spirited plants’, zoals sommigen ze noemen, mogen blijven staan.
Op de voorflap staat dat het boek helpt om onkruid te herkennen, begrijpen en bestrijden. Maar aan de hand van de foto’s, tekeningen en beschrijvingen in dit boek kan ik veel kleine zaailingen in mijn tuin niet herkennen.
Toch heb ik geen spijt dat ik dit boek heb gekocht. Want het is een heel prettig en interessant boek. Geen glossy boek met flitsende foto’s. Maar aangenaam om te lezen. Met papier dat aangenaam ruikt en voelt en veel foto’s en tekeningen. Echt een boek om blij van te worden. En voor mensen die wel volwassen onkruid in de tuin hebben, is het een heel nuttig boek.
NB: Voor andere tuinboek besprekingen, verwijs ik naar de meme van Roses and Other Gardening Joys.