Ik vond dat onze tuin een pijnboom behoorde te hebben. Want ik laat mij inspireren door Japanse tuinen.
In Japanse tuinen staat bijna altijd wel een pijnboom. Meestal is dat een Japanse zwart den (Pinus Thunbergii) (kuromatsu) of Japanse rode den (Pinus densiflora) (akamatsu). Ik kocht een Pinus Brepo ‘Pierrick Bregeon’. Omdat dat toevallig de eerste pijnboom was die ik zag in het tuincentrum en ik toen niet beter wist.
Hij verdraagt arme droge zandgrond. Dat kwam goed uit want onze tuin bevat uitsluitend arme droge zandgrond.
Hij verlangt ook volle zon. In het begin zag hij er heel gezond uit. Toen was er veel meer zon in onze tuin. Maar de andere bomen worden steeds groter. En hoewel de grote bomen bijna jaarlijks worden gesnoeid, wordt de tuin steeds donkerder. Dat vindt de pijnboom niet prettig.
De eerste paar jaren heb ik hem niet gesnoeid. Maar sinds ik geabonneerd ben op het Sukiya Living Magazine (The Journal of Japanese Gardening), probeer ik hem in model te krijgen. Misschien is het daar nu te laat voor. Maar ik probeer het toch. Het is de bedoeling dat alle naalden voldoende lucht en licht krijgen.